We kunnen weer van start! Eind maart konden we weer beginnen met de moestuin / pluktuin. Met de grond is 1,5 jaar niks gedaan, en inmiddels lijkt het wel een grasveld in plaats van een moestuin complex.

Het betekent dat ik eerst alle graspollen uit de grond moet zien te krijgen.

Op de 2e foto is te zien wat het stuk zal zijn waar de bloemen en Dahlia’s op komen te staan.

Normaal gesproken maak je aan het einde van het seizoen de grond nog 1 keer winter klaar, maar dat is nu niet gebeurd dus er is werk aan de winkel!

Als al het gras is verwijderd maak ik bloemenbedden met looppaden, zodat ik gemakkelijk de bloemen kan knippen en oogsten.

 

Om ervoor te zorgen dat er zo min mogelijk onkruid zal gaan groeien, op het moment dat er bloemen staan, is het erg belangrijk om de grond zo schoon mogelijk te krijgen voor dat de bloemen worden gezaaid, en de Dahlia’s in de grond gaan.

Omdat er zo lang niks met de grond is gedaan, is er nu extra veel werk om de grond weer helemaal moestuin/pluktuin klaar te krijgen.

Eerst steek ik met een spitvork de grote graspollen, stukken uit de grond waarna ik ze op een grote bult gooi. Aan het einde van het stuk verzamel ik alle graspollen en gooi ze daar op een grote bult zodat de graspollen kunnen drogen en kunnen gaan composteren.

Ik ben helemaal geen voorstander van het omspitten van de grond (zie op bovenstaande foto grote klompen omgegooide grond), maar omdat er zo lang niks aan is gedaan, moet ik het wel eerst op deze manier doen.

 

Al het gras is er inmiddels uit, en nu kunnen de bloembedden gemaakt worden.

De bloemenbedden maak ik qua formaat groot genoeg dat er veel bloemen gezaaid kunnen worden, maar wel zo groot dat ik goed bij het einde van het bed en het begin kan, zodat ik niet tussen de bloemen hoef te lopen of te staan.

Als al het gras er uit is, moeten de grote stukken en klompen fijn gemaakt worden. Ik hark en schoffel de bedden goed, zodat de grond mooi los is en klaar voor de bloemen.

 

De bedden zijn nu echt klaar! De Dahlia’s worden na de IJsheiligen gepland in de volle grond.

Dahlia’s kunnen namelijk niet tegen vorst, en zeker deze kleine planten niet. Alle Dahlia’s heb ik binnen namelijk al vanaf maart/april voorgetrokken.

Voortrekken betekent dat je de knol in maart in een pot met potgrond plant waardoor de dahlia knol tot leven komt. Steek je de knollen na 15 mei in de grond (wat ook zeker mogelijk is) dan duurt het een paar weken voordat ze zo groot zijn als op deze foto.

Ook trek ik ze voor om zo minder aantrekkelijk te zijn voor slakken.

Slakken zijn namelijk erg gek op de jonge scheuten van de Dahlia plant. En eigenlijk het belangrijkste dat ik mijn Dahlia’s voor trek is dat ik nu, als het goed is ook eerder bloemen heb.

Hieronder zie je een Dahlia knol die net uit de winter opslag is gekomen. Je ziet al kleine roze uitlopers te voorschijn komen, dit zullen grote stengels worden.

 

Inmiddels staan alle Dahlia’s in de grond, en zet ik er een steunstok bij, om de Dahlia al wat steun te geven.

Deze gaan vervangen worden door wat grotere stokken of door een steungaas die ik ga maken van Jutte touw en wilgentenen.

Ook plaats ik om de Dahlia een natuurlijk “afschrik middel” voor de slakken. Ik gebruik koffiedik (van versgemalen bonen), omdat slakken niet van die geur houden.

Hopelijk blijven ze zo van mijn jonge planten af. Zeker de eerste 2 Dahlia’s op de voorgrond, zijn erg geliefd.

Ik gebruik het liefst en bij voorkeur alleen maar natuurlijke producten om de slakken op afstand te houden.

Alleen bij echt een plaag, gebruik ik ECO slakken korrels wat niet gevaarlijk is voor bijvoorbeeld vogels die de slakken kunnen opeten.

Dit zijn nieuwe Dahlia’s die pas in maart zijn geleverd, dus die lopen wat achter op de rest omdat ik deze later pas kon voortrekken, dan mijn eigen Dahlia’s die uit de winter opslag komen.

Ook plaats ik de naambordjes die ook al in de kleine voortrek potten hebben gezeten, anders weet ik niet meer welk soort er nou omhoog gaat komen.

Deze zullen later in het jaar vervangen worden door grotere, meer duidelijkere naambordjes.

Inmiddels is het april en de Dahlia’s groeien gelukkig al heel goed.

Het is tijd om van de wilgentenen de constructie te maken om de dahlia’s steun te geven als ze gaan groeien.

Ook bouw ik van Wilgentenen een constructie voor de Lathyrus. Deze moeten kunnen klimmen en groeien na mate het seizoen vordert steeds verder omhoog en in de breedte.

Hieronder is eerst de constructie te zien voor de Lathyrus. Ik gebruik het liefst zo veel mogelijk natuurlijke materialen.

De wilgentenen zijn afkomstig uit de tuin van mijn vader en kunnen echt heel goed gebruikt worden als constructie. Wel is het belangrijk om ze eerst helemaal kaal te snoeien.

Dus alle kleine zijtakjes er goed af te halen en ze eerst een paar weken goed te laten drogen (het liefst in de zon), want wilgentenen die je niet eerst laat drogen kunnen weer uit gaan lopen als je ze in de grond stopt.

Ze gaan wortels aanmaken en worden eigenlijk weer nieuwe bomen. Ook staat het niet mooi als ze weer uitlopen en zeker voor de Lathyrus is het ook niet handig als er extra blad tussen de bloemen groeit.

Hieronder kun je zien hoe ik de constructie voor de Dahlia’s maak.

Eerst zet ik aan alle uiteinden van de bedden een wilgenteen.

Deze graaf ik goed in de grond, zodat er geen mogelijkheid is dat hij om kan vallen.

Ze zijn als stevigheid voor de Dahlia’s dus moeten ze echt stevig staan.

Van het jutte touw maak ik een vierkant raster waar straks (later in het seizoen) de Dahlia’s zullen gaan groeien.

Dahlia’s kunnen echt heel groot worden en ze groeien zowel omhoog als in de breedte. Ik breng eerst 1 laag aan, dit zorgt ervoor dat ze met deze grote al steun krijgen.

Naarmate ze echt gaan groeien zal ik nog een raster er boven maken, maar voor nu is dit een pima hoogte.

Ook gaan de eerste zaailingen (kleine opgekweekte bloemen die ik binnen heb voor gekweekt) de grond in.

Ook dit kan pas na de IJsheiligen en als de grond al een beetje door de zon is opgewarmd.

De eerste voor gekweekte groenten mogen nu ook de grond in zoals de verschillende soorten sla.

Na een paar dagen kom ik er al snel achter dat het jutte touw niet sterk genoeg is en ontzettend gaat doorhangen.

Dus als de Dahlia’s gaan groeien en als het gaat waaien of een flinke regenbui plaatsvindt, kan blijken dat het jutte touw echt niet stevig genoeg zal zijn.

Ik ben een voorstander om zo min mogelijk plastic te gebruiken en mijn jutte touw leek ideaal, maar door het lezen van Blogs van Dahlia Farms kom ik toch tot de conclusie om toch voor dit stevige steun gaas te gaan.

Dit steungaas kan ik elk jaar gewoon hergebruiken en het is ook nog eens heel gemakkelijk om hoog en om laag te schuiven. Ideaal om te gebruiken voor al mijn bloemenbedden.

Op de rechter foto is te zien dat ik het steungaas voor alle bedden gebruik. En hieronder is goed te zien dat de Dahlia’s gemakkelijk door het gaas kunnen groeien.

De bloemen groeien door het steungaas en staan mooi vrij, maar het blad geeft steun aan de dahlia’s bij wind en regen zodat ze niet kunnen omvallen.

Zeker bij de hele grote bloemen is het belangrijk dat ze veel steun krijgen omdat de bloemen heel erg zwaar zijn (zie hieronder bij de grote Cafe au Lait).

Inmiddels is het augustus en bloeien de Dahlia’s volop en kan ik volop plukken! Het steungaas werkt echt ontzettend goed, en blijven met regen en wind netjes staan.